Sinds vorig jaar hebben we het over de chip crisis. De microprocessorsector is sinds 2020 in een crisis beland, maar de situatie wordt verergerd met de komst van de pandemie. Veel analisten, evenals grote namen in technologiebedrijven, hebben in de loop der jaren beweerd dat: de crisis zou eindigen tussen 2022 en 2023. Maar is het echt zo? Is de volgende stap na een crisis echt de oplossing? In zekere zin wel, maar de situatie is ingewikkelder dan het lijkt. Laten we eens kijken waarom.
In de loop van twee tot drie jaar zijn we van een chipcrisis naar overproductie gegaan. Fysiologisch natuurlijk ... maar wat gebeurt er echt?
Enkele maanden geleden klaagden elektronicafabrikanten over een chiptekort dat vanaf 2020 optrad. Inmiddels komen er echter steeds meer berichten dat de markt verwacht een daling van de vraag. Dit zou echter wel eens de grootste recessie van het afgelopen decennium kunnen zijn. Het gebrek aan chips op de markt kwam het duidelijkst tot uiting tijdens de COVID-19-pandemie. Door ernstige blokkades in China, sommige fabrieken zijn gestopt: hier wordt het grootste deel van de chips geproduceerd. Maar zelfs na de hervatting van de activiteiten eindigden de moeilijkheden niet: ze moesten alle toeleveringsketens opnieuw opbouwen.
Zie ook: Wereldwijd chiptekort: wat zijn de oorzaken en gevolgen? En hoe lang zal het duren?
De verschuiving naar werken op afstand over de hele wereld heeft geleid tot een snelle toename van de verkoop van apparatuur, waaronder computers, laptops en smartphones. Voor dit alles natuurlijk heb je chips nodig, vaak geavanceerd en duur. Laten we eens nadenken over de 3nm-chipproductie door Samsung en TSMC.
La handelsoorlog tussen China en Amerika bijgedragen aan het tekort. In september 2020 heeft het Amerikaanse ministerie van Handel: opgelegde beperkingen tot samenwerking met Chinese Semiconductor Manufacturing International Corporation (SMIC). Dit dwong leveranciers om over te stappen op TSMC- en Samsung Semiconductor-producten, die al volgeladen waren met bestellingen. Ten slotte werd de elektronicamarkt getroffen door het slechte weer: de ernstige droogte in Taiwan in 2021 heeft het fabricageproces van halfgeleiders verstoord, waarvoor grote hoeveelheden gezuiverd water nodig zijn. Bijvoorbeeld, Alleen TSMC gebruikt meer dan 63 ton water per dag.
De situatie vandaag
In de afgelopen twee kwartalen hebben elektronicafabrikanten te maken gehad met een daling van de vraag. De markt is verzadigd met smartphones en pc's, en na het wegnemen van grote beperkingen over de hele wereld, de arbeiders keren terug naar de kantoren. Bovendien beginnen consumenten te sparen in het licht van een vertraging van de wereldeconomie.
Sommige merken wisten tijdens de pandemie indrukwekkende chipvoorraden op te bouwen. Nu zetten ze nieuwe bestellingen in de wacht en geven ze het overschot uit, wat de producenten financieel schaadt. Ondanks dit, ik Europese politici (en ook Italiaans) zijn net begonnen met het uitrollen van programma's ter ondersteuning van de lokale productie van halfgeleiders. Dat wil zeggen, het volume van geproduceerde producten kan binnenkort zelfs groeien.
Internationale marktspelers reageren nu al op de situatie: de toonaangevende Amerikaanse fabrikant Micron heeft investeerders gewaarschuwd van een daling van de verwachte inkomsten. Terwijl Europa praat al geruime tijd over zijn digitale soevereiniteit op het gebied van chips en microchips, gaan andere landen van de wereld in dezelfde richting. In het bijzonder Japan e Verenigd Staten ze begonnen onderhandelingen om onafhankelijk te worden van de productie in Taiwan en China. Concreet hebben we het over onafhankelijkheid van 2nm-microschakelingen, de meest geavanceerde op dit moment voor de bouw van auto's en andere elektronische apparaten.
Wat gaan de grote spelers in de techwereld doen?
Micron en Intel hebben dat al aangekondigd: ze zullen kosten besparen voor het opzetten van nieuwe fabrieken en het kopen van apparatuur. De producenten zijn zeker gerustgesteld door het feit dat de sector cyclisch is: er zijn regelmatig recessies, die snel worden vervangen door periodes van groei. Zoals analisten opmerken, neemt het chiptekort in de hele industrie, hoewel het afneemt, het is niet volledig geëlimineerd. Er is nog tijd nodig. Kortom, er is een tekort aan componenten voor energiebeheer en microcontrollers voor industriële apparatuur.
